قهوه ترک، نوعی قهوه ترکیبی شامل دانه های عربیکا (گاهی همراه با ربوستا) است که با ریزترین درجه آسیاب شده (دقیقا شبیه آرد) و برای مصرف ، آن را داخل جذوه (ظرف مسی) با آب میجوشانند.
مصرف این قهوه در خاورمیانه رایج بود اما چون از طریق تجار عثمانی در قرن 17 به انگلستان و فرانسه راه پیدا کرد به قهوه ترک یا ایبرک مشهور شده است.
روش دم آوری
- قهوه ترک ساده ترین شکل دم آوری قهوه است. کافیست به اندازه تعداد فنجان های مورد نظر آب سرد داخل جذوه بریزید. (هیچوقت جذوه را لب به لب پر نکنید و بالای جذوه را برای تشکیل فوم (کف) خالی بگذارید)
- به ازای هر فنجان یک قاشق چای خوری قهوه ترک اضافه کرده و هم بزنید تا کاملا با آب مخطوط شود. اگر دوست داشته باشید در این مرحله میتوانید شکر هم به میزان دلخواه در جذوه حل کنید.
- جزوه را روی شعله خیلی کم بگذارید و چند دقیقه صبر کنید. با شروع غل زدن و بالا آمدن کف، جذوه را از روی شعله بردارید. برای ایجاد قوام بهتر میتوانید بعد از چند ثانیه و پایین رفتن کف دوباره این کار را تکرار کنید. (دوبار کافی است)
- چند ثانیه صبر کنید تا قهوه ته نشین شود.
- کف روی جذوه را با قاشق داخل فنجان ها بریزید و درنهایت نوشیدنی را داخل فنجان ریخته و سرو نمایید. نوش جان
قهوه ترک لنون ترکیبی ویژه از 70 درصد قهوه عربیکا و 30 درصد قهوه روبوستا است. عطر و طعم قوی و متمایز این قهوه میراث دار فرهنگ کهن ترکیه است و سعی شده است تا حدامکان فرهنگ غذایی موطن اصلی خود وفادار باشد. این قهوه تلخی و کافئین ملایمی دارد که نوشیدن آن را در تمام ساعات روز مناسب میکند. بعلاوه با داشتن فوم (خامه) قابل ملاحظه، میتوان آن را به شکلی کاملا سنتی سرو کرد.